حس خوبی نیست. کارهای نیمه تمام را می گویم. همان ها که از مدتها قبل تلنبارشان کرده ای و به هزار و یک دلیل نتوانسته ای انجامشان دهی. هر بار هم که تصمیم می گیری بروی سراغشان نمی توانی و فرصتش را نداری. بارها می گویی این دفعه دیگر تکلیفش را مشخص و تمامشان می کنم.
تمام نکردن کارها چه مربوط به رها کردن یک کتاب نیمه خوانده باشد، چه پروژه ای سنگین مثل دفاع پایان نامه و یا حتی خرید وسیله ای که از مدت ها قبل در جستجوی آن هستی و …، اثر مخربی بر ذهن و زندگی دارد.
معمولا پرونده های ناتمام کارها تا زمانی که بسته نشده اند، فرد را گرفتار حس عذاب وجدان توام با نگرانی می کنند. دغدغه و فشار ناشی از اینکه حالا چطور در عین فعالیت های روزانه و مستمرت، می شود جا برای آنها باز کرد.
مساله فقط خود کار ناتمام نیست. گاهی عادت به تمام نکردن کارها باعث شکل گیری عادت اهمال کاری و به تعویق انداختن کارها در انسان می شود. یعنی فرد برای هر کاری دنبال بهانه ای برای از زیر آن در رفتن، می گردد و کلا کار امروز را به فردا بسپار در زندگیش رخنه می کند.
راهکاریی برای اتمام کارهای ناتمام:👇
کار امروز را همین امروز انجام بدهید. همین حالا و همین لحظه! تاثیر شگفت انگیز انجام کارها در زمان خودش این است که اساسا از تلنبار شدن کارهایتان جلوگیری کرده اید. خواهی نخواهی همیشه پیشگیری بهتر از درمان است!
از روز قبل برنامه هایتان را بنویسید تا با برنامه ریزی دقیق فرصت رسیدگی به امور عقب مانده را پیدا کنید. باز هم معجزه ی نوشتن که همه چیز را سر و سامان می دهد!
عادت کنید کار سخت را اول انجام بدهید و به قول برایان تریسی قورباغه را قورت بدهید.
اگر نسبت به کار عقب مانده ای بی حوصله اید و یا فرصت و زمان لازم برای رسیدگی به آن محدود است آن کار را به چند قسمت تقسیم کرده و مرحله به مرحله انجامش بدهید.
✍حدیث خداداد
@hadiskhodadad
آخرین دیدگاه‌ها