مقاومت برای نوشتن و تولید محتوا، به هر دلیلی که باشد سد راه فعالیت و موفقیت است. درست است که چگونگی و به موقع شروع کردن کار و فعالیت یکی از مهم ترین قدم های رسیدن به هدف در نوشتن است، اما خود شروع کردن از فعالیت های مرتبط با آن مهم تر است.
تو پای در راه نه و هیچ مپرس
خود راه بگویدت که چون باید رفت
از آنجایی که هر حرکتی آغاز و پایانی دارد، نقطه ی شروع اهمیت پیدا می کند.
مسیر نویسندگی و تولید محتوا به یک آغاز محکم و بله ی قاطع نیاز دارد تا به جای نشستن و این دست آن دست کردن، فعالیتی که لازم است را از فکر به عمل در آورد.
شروع کردن در نویسندگی
چطور فعالیت های مربوط به نوشتن را شروع کردن و پرهیز از به تعویق انداختن کارها مرحله ی مهمی در نویسندگی است. با هر روشی که بخواهیم نویسندگی را دنبال کنیم، نیازمند آن هستیم که قدمی برداشته تا این راه آغاز شود.
شروع کردن با نوشتن بدون هدف مشخص
گاهی لازم نیست به چطور شروع کردن توجه کرد و خود وارد گود شدن است که مهم است.
اگر هیچ ایده ای برای نوشتن نباشد باز هم می توان نوشت! می توان از خاطرات ریز و درشت چیزهایی را به کاغذ آورد، خواب های شبانه را دستمایه قرار داد و یا احساسات و عواطف را روی صفحه ریخت. نوشتن اتفاقی است که اگر یک بار بیفتد می تواند دوباره هم بیفتد. لازم نیست حتما موضوع خاصی باشد یا چیزی که به آن علاقه داشته باشید، از اولین چیزی که به ذهنتان رسید بنویسید.
از یک تیم یا گروه بهره گرفتن
فعالیت جمعی و عضویت در یک مجموعه که هممه اعضای آن با شما همراه و دارای هدف مشترک هستند می تواند موتور محرکه ی قدرتمندی باشد. چیزی که شاید در تلاش فردی خیلی نمود نداشته باشد. اعضای یک گروه به هم روحیه و انرژی مضاعف می دهند و با ایده هایشان فرد را به جلو هل می دهند.
مقاومت ذهن و عادت های اشتباه را شناسایی کردن
شناسایی مقاومت ذهن می تواند کمک شایانی به شروع نوشتن کند. یکی از دلایل نوشتن همین مقاومت درونی و طفره رفتن است.ذهن به وضعیت ثابت عادت کرده و کار جدید که در اینجا نوشتن است مقاومت نشان می دهد.تنها راه چاره شروع کردن است.
هر چه می خواهد دل تنگت بگو
شروع کنید به نوشتن گفتگوی درونی خود و هر چه را که در ذهن دارید روی کاغذ بیاورید. این یکی از بهترین فعالیت هایی است که هم مغز را فعال می کند و هم باعث نوشتن می شود و درمان از طریق نوشتن با تخلیه احساسات و دغدغه ها را رقم می زند.
آخرین دیدگاهها